پشت مبلمانمان
پشت پرده هایمان
پشت زندگی های به ظاهر مدرنمان
پشت این همه نور رامبراندی
پشت تابلوی ماهاتما گاندی
پشت لوسترهای پر نورمان
پشت ظاهری پر زرق و برق
پشت خانه ی فقیر بی آب و برق
در تراس سنتی یا مدرن خانه هایمان
سرکه هست
آبِ لیمو
آبِ غوره هست
پشت مبلمانمان
در تراس سنتی یا مدرن خانه هایمان
پروانه لابه لای گل های باغچه بالا و پایین می رفت، انگار در همان ابتدا که از پیله در آمده بود بال هایش توان بلند پریدن را هم داشتند. سبزی باغچه و رنگ های گل ها سیرابش می کردند.
صدای آژیر. "صدایی که هم اکنون می شنوید صدای آژیر قرمز است و بدین معناست که باید به پناهگاه بروید."
پروانه که پناهگاهش باغچه است؟!
اصلا صدای آژیر را که نمی شناسد!!
بوووووم
پروانه.
پروانه جان مادر
فریادی که از میان آوار و آژیر آمبولانس و آتش نشانی شنیده می شد صدای مادر پروانه بود که کودک چند ماهه اش را در روروئک میان حیاط تنها گذاشته بود تا از "علی کاشی" بقال سر کوجه یک پستانک نو بخرد.
"مجتبی قره باغی"
رویایی از جنس خاکستر - این مستند درباره عملیات تروریستی منافقین و شهادت رجایی رییس جمهور وقت ایران می باشد - کاری از مجتبی قره باغی و دیگر همکاران - با صدای مجتبی قره باغی
در ادامه داستان اتوبوس که قبلا به صورت مکتوب در سایت قرار داده بودم و برای راحتی شما، داستان رو به صورت صوتی و نمایشی براتون اجازه کردم، امیدوارم بپسندید
این فیلم کاری بنده و دوستان دوره دانشگاهمه که کاملا دور همی و یهویی ساختیم
با بازی خودم با اون شیکم ضایع
سلام خدمت همه دوستان و همراهان عزیز
اخیرا به دلیل کاهلی بنده در تمدید دامنه نقطه نظر و از دست دادن آن، مجبور به تغییر شکل و نام وبلاگم شدم
اما محتوا پا بر جاست و شاید چیزهایی اضافه تر شود
بنابراین نام وبلاگ یا سایتم رو از نقطه نظر به نوشتن گاه تغییر دادم و یه حال اساسی هم به ظاهرش
ممنون که هنوز هستید و دنبال میکنید کارامو
راستی شعار نوشتن گاه رو به طنز گقتم اما جدیست 😉😀
