تقدیم به همسرم با عشق
بیا یک شب مهتابی مشترک از این عمر کوتاه را طولانی کنیم
بیا با هم از بین شبهای آراممان فقط یک شبش را طوفانی کنیم
بیا از میان تمامی آن کوچه ها همان کوچه ی عشق بازی هایمان
همان را که تاریک بود و کنج و دنج تمام محله اش را چراغانی کنیم
بیا امنیت را بگیریم از کوچه ها شرارت کنیم با هم از نو از ابتدا
شرارت نه از آن کارهای وقیح ازین اطوارهای خیابانی کنیم
بیا با هم از آن مسیر محلی که بود عقبتر کمی قبل از کوچه ی عاشقی
همان باغچه ای را که یک گل نداشت به یک شاخه حتی گل افشانی کنیم
بیا دیگر الان که از دور صوت اذان می آید به گوش از سمت قبل از طلوع
تمامش کنیم این رویا را ولی همیشه همان سمت رویا پرانی کنیم
مجتبی قره باغی (هاتف ری)
- ۱ نظر
- ۲۲ دی ۰۳ ، ۰۸:۰۰