نوشتن‌گاه

نوشتن‌گاه عضویست از بدن چون نشیمن‌گاه؛ مرکب است از دست و مغز و قلب که در وادی نوشتن همان قلم است و عقل و دل

نوشتن‌گاه

نوشتن‌گاه عضویست از بدن چون نشیمن‌گاه؛ مرکب است از دست و مغز و قلب که در وادی نوشتن همان قلم است و عقل و دل

پروردگار عالم. شعری برای کودک و نوجوان

سه شنبه, ۱۸ دی ۱۴۰۳، ۰۲:۰۴ ق.ظ

پروردگار عالم

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام بر تو ای کودک ای نوجوان

خدا کیست میدانی ای جان من؟

همو که به یک لحظه در یک زمان

بنا کرد کوه و دریا ولی این همه

سر سوزن اند از عالم بی کران 

چراغانی و نور شب را ببین

ستاره چراغ زمینست در آسمان

همه روشنایی و نور در جهان از یکیست

ز خورشید و خورشید از قدرتی پر توان

خداوند واحد خداوند نور

خداوند مالک همان پادشاه جهان

بیا بابت این همه لطف بی حد او

تشکر کنیم از خدا خالق بندگان

تو هم همچو هاتف نما شکر او

تشکر برای همه آشکار و نهان

مجتبی قره باغی (هاتف ری)

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
نوشتن‌گاه

دست‌های مرا گرفت و فشرد و خندان گفت: خب پس توانستید زنده بمانید، نه؟ از دو ساعت پیش اینجا منتظرم! نمیدانید امروز بر من چه گذشت! میدانم، میدانم! ولی برویم سر موضوع! می‌دانید چرا آمدم؟ نیامدم که مثل دیروز یه عالم پرت و پلا بگویم! می‌دانید؟ باید در آینده عاقل تر از این باشم. من دیشب خیلی فکر کردم! (شب‌های روشن - داستایفسکی)

بایگانی
آخرین نظرات