نوشتن‌گاه

نوشتن‌گاه عضویست از بدن چون نشیمن‌گاه؛ مرکب است از دست و مغز و قلب که در وادی نوشتن همان قلم است و عقل و دل

نوشتن‌گاه

نوشتن‌گاه عضویست از بدن چون نشیمن‌گاه؛ مرکب است از دست و مغز و قلب که در وادی نوشتن همان قلم است و عقل و دل

غزل کوچه ها

شنبه, ۲۲ دی ۱۴۰۳، ۰۸:۰۰ ق.ظ

تقدیم به همسرم با عشق

بیا یک شب مهتابی مشترک
از این عمر کوتاه را طولانی کنیم

بیا با هم این شبهای آرام را
فقط یک شبش را طوفانی کنیم

بیا از میان تمام کوچه ها
همان کوچه ی تغزل هایمان

همان را که تاریک بود، کنج‌ و دنج
تمام محله اش را چراغانی کنیم

بیا امنیت را بگیریم از کوچه ها
شرارت کنیم از همین ابتدا

شرارت نه از این مدلهای زشت
ازین لوس بازی های خیابانی کنیم

بیا آن مسیر محلی که بود
کمی قبل تر از کوچه عاشقی

همان باغچه ای را که یک گل هم نداشت
فقط با شاخه ای گل افشانی کنیم

بیا حالا که دیگر صدای اذان
می آید از سمت قبل از طلوع

تمامش کنیم این رویا را ولی
همان سمت رویا‌پرورانی کنیم

مجتبی قره باغی (هاتف ری)

 
bayan tools مجتبی قره باغیکوچه ها (برای منای جان)

دانلود موزیک

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
نوشتن‌گاه

دست‌های مرا گرفت و فشرد و خندان گفت: خب پس توانستید زنده بمانید، نه؟ از دو ساعت پیش اینجا منتظرم! نمیدانید امروز بر من چه گذشت! میدانم، میدانم! ولی برویم سر موضوع! می‌دانید چرا آمدم؟ نیامدم که مثل دیروز یه عالم پرت و پلا بگویم! می‌دانید؟ باید در آینده عاقل تر از این باشم. من دیشب خیلی فکر کردم! (شب‌های روشن - داستایفسکی)

بایگانی
آخرین نظرات