فیلم مستند با ارائه اطلاعات واقعی درباره مردم، مکان ها و رویدادها عموما از طریق کاربرد تصاویری واقعی یا ساختگی، مخاطب خود را به قلمروها و تجربه های جدیدی وارد می کند.

البته نمیتوان فیلم مستند را صرفا با واقعی بودن آن تعریف کرد. در هم تنیدن عناصر واقعی در روایتی کلی به نحوی که حاصل کار همان قدر که صادق و راستگو است، برانگیزنده و جذاب نیز باشد و اغلب به چیزی فراتر از حاصل جمع عناصر تشکیل دهنده خود تبدیل شود.

اریک بارتو در کتاب مستند خود می نویسد:

مستند ساز شیفته چیزی است که در صدا و تصاویرش میابد؛ چیزی که به نظر او عمیق تر و با معناتر از هر چیزی است که بتوان جعل کرد و ساخت... برخلاف هنرمندان داستان پرداز، او متعهد است جعل نکند. او خود را با گزینش و آرایش یافته هایی که دارد، بیان می کند.

منبع:

کوران برنارد، شیلا، قصه گویی در فیلم مستند