نوشتن‌گاه

ای عطر دل انگیز بهاری به کجایی؟

جان امده بر لب ز نداری به کجایی؟

تقدیم به تو تحفه من گرچه دو بیت است

کاری به دل یار نداری به کجایی؟

(هاتف ری)

راستش شاید باعث خوشحالی باشه که بعضی ها اصلا کار صوتی و تصویری انجام ندن
مثلا خود من
شاید خیلی ها تو دلشون بگن آقا تو اصن لازم نیست کار تصویری کنی
چون کارات اصن خوب و جالب نیست
اما واقعیت اینه که من خیلی پررو هستم و دلم میخواد انجام بدم (خخخخخخ) :)
راستش دارم کار می کنم اما صداش بعدا در میاد ;)
دعا کنیم برای هم که موفقیتهای روزافزون نصیبمون بشه، ان شاءالله.

دو بیت از سروده های قدیمیم:

حافظ در ابتدای کریمخان نشسته است
شیری به جنگل ما شاری نمی کند

نادر برای گشایش به ملک خویش
خونی برای وطن جاری نمی کند


خطاب به تویی که میدونم داری میخونیم (حافظ داده ی من)؛
اینو برای تو گفتم مخصوص مخصوص
مثل مخصوص های دیگر

یادت هست باورم نمی کردی؟!
اسمهای شعر شد معضل!
حافظ و کریم و نادرها
فاعلٌ فعیلُ لا مُفعَل


البته شاید حافظ و کریمخان و نادر شیر و جنگل هم
همه معشوقه های من بودند !!!