نوروز ۱۳۹۶ مبارک
- ۰ نظر
- ۲۹ اسفند ۹۵ ، ۲۲:۱۰
در چشمان تو شاید ابتدا فیلمی متفاوت به نظر بیاید اما با گذشت تقریبا یک سوم از فیلم بیننده ناخودآگاه احساس آشنایی با مفهوم آن می کند.
ابزاری ارتباطی که در دنیای امروز تکنولوژی برای نزدیک تر شدن انسانها با یکدیگر آن را تولید کرده است.
به نظر میآید نویسنده ایده فیلم را از تکنولوژی های ارتباطی همچون شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک یا تلگرام وام گرفته است.
اما با کمی تغییر در آن ابزار ارتباطی را در دو انسان که جویای ارتباط با یکدیگر هستند نهادینه کرده است و البته لزوم این ارتباط را با شروع فیلم در کودکی بازیگران اصلی فیلم تقریباً فطری یا غریزی قلمداد کرده است.
فیلم به لحاظ کارگردانی و ساختار سینمایی مشکل چندانی که به چشم بیاید، ندارد و زیاد نمی شود حول محور تولید و فرم آن انتقاد کرد و خرده رفت.
کارگردانی خوب تصویر و موسیقی های استفاده شده به جا در فیلم شما را حتی با وجود زیرنویس، با فیلم همراه می کند.
اما آرام آرام دلهره ای عجیب درون بیننده به وجود می آید.چه خواهد شد؟ این سوالی است که مخاطب مدام از خود میپرسد حتا در رومانتیک ترین لحظات فیلم. آیا زن در حال خیانت به همسر خویش است؟ اگر اینطور است آیا مقصر است؟ ایا مقصر جایی فراتر از زمین است؟ کسی که در فطرت انسانها ارتباط را نهادینه کرده؟ آیا این طرز تفکر نطفه ی شک را در مغز بشر نمی کارد که شاید دیگر خود را به خاطر روابط غیر صحیح شماتت نکند، زیرا حق با اوست؟
ربکا و دیلن به قدری درگیر ارتباط شده اند که متوجه دیگران نیستند. کسانی که آنها را می بیند و ارتباطشان در حقیقت، ارتباط مخفیانه شان دیگران را متعجب ساخته است.
جاس ویدون در نقش نویسنده، برین هیل در نقش کارگردان، زوئی کازان در نقش اول زن (ربکا) و مایکل استان دیوید در نقش اول مرد(دیلن)، خیانت را در فیلم در چشمان تو، شیرین جلوه داده و تلاش برای خیانت را راز موفقیت عشق میدانند.
این فیلم محصول سال ۲۰۱۴ کشور آمریکاست.
در آخر باید عرض کنم بنده تاکنون فیلمی بی شرمانه تر از این فیلم ندیده ام.
پیشنهاد میدم این کارو بیاین ببینید
کار یکی از دوستان بنده ست و عواید این کار تماما صرف امور خیریه میشه
📍 تئاتر باران
📅 شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۵
⏰ ۱۸:۰۰
⏳ ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه
💳 بها: ۱۵,۰۰۰ تومان
نویسنده: محمد یعقوبی
کارگردان: جهانگیر داداش زاده
بازیگران: مهری آل آقا، دکتر محمد رضا وثوق، مهرنوش دارا، آزیتا ستوده، سجاد زنگنه، لیلا باغبان، آرمین اسحق محمدی
دستیاران: محمد مهدی معارفی و پریسا کاکاون
سرپرست گروه: مهدی مهران
آواز: علی پاسبان
آوا: رکسانا ربانی
آهنگساز، تار، تنبور، بزک: محمد جواد عبدالهادیان
گیتار: حسین توحیدی
عکاسان: درناز نیک نژاد، دلارام رازی، الهام خالقی
طراح پوستر و ساخت تیزر: احمد جاودان
مکان
نشانی: خیابان فلسطین، پایین تر از خیابان انقلاب، پلاک ۲۹۲
تلفن: ۶۶۱۷۶۸۲۵، ۶۶۱۷۶۸۱۲
پشت مبلمانمان
پشت پرده هایمان
پشت زندگی های به ظاهر مدرنمان
پشت این همه نور رامبراندی
پشت تابلوی ماهاتما گاندی
پشت لوسترهای پر نورمان
پشت ظاهری پر زرق و برق
پشت خانه ی فقیر بی آب و برق
در تراس سنتی یا مدرن خانه هایمان
سرکه هست
آبِ لیمو
آبِ غوره هست
پشت مبلمانمان
در تراس سنتی یا مدرن خانه هایمان
این مطلب کلا از زبان یکی از دوستان بنده است و بنده هیچ دخل و تصرفی در آن نداشته و ندارم.
همزمان با برگزاری جشنواره فجر در ایران سایت پوشش خبری این جشنواهر را بر عهده گرفت. سوالات چرند و اشتباه هم از بازیگران و عوامل فیلم ها زیاد پرسیده شد که خیلی از آنها مانند لیلا حاتمی با تعجب روبرو شد.
یکی از دوستان بنده چند روز پیش به من پیام داد که در این ویدئو صدای یکی از دوستان خبرنگارمان را شنیده که سوال عجیب از لیلا حاتمی پرسیده. بنابراین زیر این ویدئو کامنتی گذاشته و علت سوال را جویا شده است که هر بار کامنت وی توسط آپارات و برای حفظ آروی خبرنگار آپارات که از قضا از دوستان ماست پاک شده.
کامنت دوست بنده:
از خبرنگار عزیزی که از خانم حاتمی پرسیده" آیا مانیفست شما پس از دریافت جایره عوض خواهد شد؟" می پرسم که مانیفست یعنی چه؟
اصلا چرا باید یک بازیگر مانیفست داشته باشد؟ و حالا فرض بگیریم که خانم حاتمی مانیفستی هم دارد. چرا باید پس از دریافت سیمرغ مانیفستش عوض شود؟
آپارات محترم بنده اینجا سوالات دوستم را مطرح کردم. گرچه می دانم خبرنگار از سر بی اطلاعی و بی سوادی این سوال را کرده، اما چرا شما حاضر به کات زدن انتهای ویدئو نیستید و برای حفظ آبروی خبرنگارتان کامنت را پاک می کنید؟ لااقل صورت مساله را پاک کنید تا دیگران به شما نخندند.
مانیفست سندی است که یک حزب سیاسی منتشر میکند. در این سند برنامهها و هدفهایی را که پس از در دست گرفتن قدرت باید دنبال کند مشخص میکند. مانیفست بیشتر توافقی میان گروههای درون حزبی را بیان میکند و به معنای یک برنامه توافق شده نیست. به عنوان نمونه میتوان از مانیفست کمونیست نام برد.
البته در این میان میتوان مانیفست هنری هم داشت و ارائه داد. مانند مانفیست حاتمی کیا در آژانس شیشه ای که البته ارائه بیانیه از طرف اوست نه بازیگرش.
در مراسم شصت و نهمین دوره جایزه انجمن نویسندگان امریکا جایزه ژان رنوار به عباس کیارستمى اهدا شد.این مراسم یک هفته پیش از اسکار برگزار مى شود و مراسم معتبرى درسطح رسانه ها و مدیا محسوب مى شود
ژان رنوآر خود یک هنرمندزاده است که در نوجوانی به واسطه فیلم های چارلی چاپلین به سینما علاقه مند و در آمریکا مشغول فیلم سازی می شود.
اما امسال در این مراسم اتفاقی می افتد جالب توجه که نگاه ایران را به سوی خود جلب می کند. امسال جایزه ژان رنوآر را به مرحوم عباس کیارستمی اعطا می کنند و فرزندش احمد این جایزه را دریافت می کند. تا اینجا فکر می کردم فقط در ایران مرده پرستی و قدردانی از مرده ها مرسوم است. اما این جایزه نشان داد آمریکایی ها نیر دستی بر آتش این داستان دارند.
اما نکته بحث برانگیر این است که چرا باید شهره آغداشلو بازیگر ایرانی که نقشهای ضد ایرانی و اسلامی را بازی می کند این جایزه را به عباس کیارستمی آرتیست ایرانی که معتقد و مقید به خاک میهنش بود اعطا کند؟!