نوشتن‌گاه

بی بی سی فارسی در اقدامی برای جلب همکاری مردم و استفاده ی ابزاری از آنها به عنوان "مخبر" در صفحه ای از سایت خود از مردم دعوت کرده تا فیلم ها و عکس های خود را برای سایت ارسال نمایند.

نکته ی جالب اینجاست که سایت مذکور از مردم خواسته تا خلاف قوانین کشورشان عمل نکنند و از ارسال تصاویری که باعث ایجاد مشکل برای خود یا دیگران است خودداری نمایند.

جناب بی بی سی بالاخره دم خروس را ببینیم یا قسم حضرت عباس را باور کنیم؟

اگر به فکر رعایت قوانین ایران هستی! چرا از مردم می خواهی ، کاری خلاف قوانین کشورشان انجام دهند ؟

............................................................................................................................................................................................................

در عکس زیر، گاف عجیب خبرگزاری بی بی سی را درباره ی  مشخصات ارسالی فایل ها ببینید.

(سایت، به زبان فارسی تاکید می کند که حجم فایل ارسالی بیش از 50 مگابایت نباشد و روبروی آن به انگلیسی نوشته شده: 200 مگابایت.)

باران مهری کاش رگباری نباشی       در خاطرات دفترم جاری نباشی

ای کاش همچون بادهای پر زکینه    طوفان کاترینای هرباری نباشی

                                                                       "هاتف ری"

 شهلای خیال

گاهی خراب می شود حال من کمی

آنگه تویی که بر این درد مرهمی

بوی خوش از نفست تجویز کن برای من

تنها تویی که عطری و عطار عالمی

انگار شیوه دل بردنت طور دیگریست

در قصه لیلی و در واقع حاتمی

شهریست که شهره ی مردم در آن تویی

شهلا و شهره و حوّای آدمی

لبخند داری و آن قله گونه ات

حظ است و شادیِ بعد ماتمیِ

هم چهل را رها کنم هم چهار را

قول می دهم به شرف دیگر تو خاتمی

هم تو برای منی هم من برای تو

ای داد که بیخیالی و اما در خیالمی

زد مجتبی تفال حافظ به دیشبی

هاتف شدی و به استغفار شادمی

"هاتف ری(م.ق) - 1390/08/24"

تاریخ کاری نمی کند؟

انگار حافظه ها یاری نمی کند

ای داد، شاهنامه چرا کاری نمی کند؟

نادر برای گشایش به ملک خویش

خونی برای وطن جاری نمی کند؟

حافظ در ابتدای کریمخان نشسته است

شیری برای جنگل ما شاری نمی کند؟

گیرم کبیر بوده کوروش زمان خویش

اکنون برای دایره پرگاری نمی کند!

رابین و جنگل شروود قصه بود

عیارکو، برای من عیاری نمی کند؟

ناوهای اهرمن اینجا به خط شدند

خسرو  به کشتی ما صاری نمی کند!

دزدی و اختلاس شده محبوب امتی

کز شرم ز کرده‌ی خود خواری نمی کند

این جمله از طلا بنویسید، مرد پارس

هرگز به درهمی، پاچه خواری نمی کند

ایران برای خاطر بیگانه اشک ریخت

حالا که نوبت اوست، مرد زاری نمی کند؟

قاضی برای مصلحت حرفی نمی زند

قدری عیان، ز آن همه اسراری نمی کند

مجنون، همیشه به لیلی دچار بود

سالهاست ولی، که حس دچاری نمی کند

اینجا خراب شده دیوار شهر نو

بیژن که شکر، حس خماری نمی کند

هاتف، فقط به همین جمله شاد باش

ایران، کمر خمَش به سواری نمی کند

"هاتف ری(م.ق) - 1391/01/27"